Bütün sanatlarda olduğu gibi sinemada da maharet, derdinizi bağırmadan, altını kalın kalın çizmeden, doğrudan kelimelere dökmeden, yani söylemeden söyleyebilmek. Omar (Ömer, 2013)‘ın aşk ve ihanetle örülü, nice modern kara filme taş çıkartır öyküsünü anlatırken aslında İsrail-Filistin meselesi üzerine tavrınızı ortaya koyabilmek gibi mesela… Yönetmen Hany Abu-Assad’a ve Filistin sinemasına Paradise Now (Vaat Edilen Cennet, 2005)’dan sonra ikinci kez Oscar adaylığı getiren Omar, politik bir sinema ile anaakım bir hikaye anlatıcılığını başarıyla örtüştürdüğü için bu denli etkili.
Şahsi kanaatime göre dünya çapında bir keşif olan genç oyuncu Adam Bakri’nin hayat verdiği Ömer karakteri, arkadaşlarına ve sevdiği kıza ulaşmak için hemen her gün Batı Şeria’yı bölen duvarı gizlice aşmak zorunda. Ömer’in hayatı ve geleceği, İsrail tarafından 2002’de inşasına başlanmış ve sadece Filistin’i değil, bu topraklarda yaşayan aileleri bile bölen bu utanç duvarın öte yanında.
Ömer ve en yakın iki arkadaşının bir İsrail askerini öldürmesiyle tetiklenen süreç, onu dostlarından ve sevdiği kız Nadia’dan adım adım ayırıyor. İsrail hapishanesinde gördüğü işkenceler ve manipülasyonlar sonucunda çift taraflı ajan olarak çalışması için köşeye kıstırılan Ömer, her şeyden önce Nadia’yı korumak dürtüsüyle hareket ediyor. Ancak kime güvenip kime güvenmemesi gerektiğini aslında bilmediği, sürprizlere gebe bir yolculuk onunkisi…
Omar tam sürprizlerini, virajlarını tahmin ettiğinizi düşündüğünüz anda sizi bambaşka bir yerden vuran, bol “twist”li ve şaşırtıcı bir film. Filmin yüreği ise uğrunda kendinden vazgeçme noktasına kadar giden pirüpak bir aşk öyküsü. Sevdiğinin mutluluğunu, kendi hayatının bile önüne koyan bir karakter Ömer. Bütün bunlar, karşımızdaki filmi genel seyirci kitlesi için de son derece cazip ve etkili kılıyor.
Yalnız bu etki, öncelikle filmin bazı kilit noktalarındaki inandırıcılık problemlerini gözardı etmenizi de gerektiriyor. İsrail istihbaratının Ömer’e iki kez güvenmesi, aynı hatayı göz göre göre tekrar etmesi; Ömer’in ise hapisten çıkıp kendi topraklarına döndükten sonra, hele ki ölümle sonuçlanan büyük bir olayın ardından tüm dikkatleri üzerine çekmemesi, hatta infaz edilmemesi pek yenilir yutulur sorunlar değil. Film, öyküsünü kendi istediği yönde devam ettirebilmek uğruna bu virajları seyirciye ‘yutturmaya’ çalışıyor. Ama açıkçası, bunu başaramadığını da söyleyemem. Anlattığı öykünün gücü, bu zayıf noktaları sahiden de geri plana itiyor.
Ömer’in vizyonda hak ettiği dikkati, ilgiyi göreceği umuduyla… Yönetmen Abu-Assad’ın kariyerini izlemeyi sürdürelim diyorum.
Ali Ercivan
twitter
***
Türkçe Adı: Ömer
Yönetmen: Hany Abu-Assad
Senaryo: Hany Abu-Assad
Oyuncular: Adam Bakri, Leem Lubany, Iyad Hoorani
Yapım: Filistin, 2013
Süre: 96′
***